E por fin, benqueridas familias, desde
o AMBIENTE DE ARTE querémosvos amosar a nosa derradeira exposición.
Todo comenzou coma unha tolería máis,
á que fomos convidados desde Aguiño (Ribeira) polo CEIP Heroínas de Sálvora. Puidemos comprobar como dun estímulo sinxelo pode
brillar a MAXIA.
O que en principio era unha experiencia
da aula de 4 anos, xurdida no ambiente de arte, convertiuse nun gran
proceso. A profe Lucía tiña as cores da caixa Montessori un pouco misturadas, o que nos serviu coma provocación. Así, coa
nosa caixa acudimos ás outras aulas para descubrir como
lles chamaban eles ás diferentes tonalidades de marrón. Descubrimos que
desde os máis pequeños ata aproximadamente os Tritóns, todos
coñecíamos a “cor carne”, mais nos cursos dos maiores empezaban
a soar o cor “café con leite”, “marrón clariño”,
“chocolate fundido”, etc. para definir estas cores.
Preme nesta imaxe para acceder ao álbum con todas as fotos do proceso.
E nesta outra tes acceso ao álbum cos vídeos de todo o proceso.
Pero a realidade era outra. Lucía recibira unha postaliña que espertou a
súa tolería. De seguido, comezamos a ter provocacións nos
faladoiros, provocacións que dende a aula de 4 anos íamos
descifrando facendo “Filosofía para Nenos”, reflexionando sobre as cores, as posibilidades, dándolle novas utilidades e ata
inventando mundos imaxinarios. Mirábamos,
sentíamonos e descubríamonos.
Pensábamos e repensábamos na nosa
cor, nos miramos en espellos e proxectamos coñecementos. Pero non
todo é como pensamos, a pesar de facer verdadeiras obras de arte co
noso autorretrato... Fomos ás agochalladas a fotocopiarnos, diredes
para que? Pois como eles mesmo dixeron:
“A pel e unha “tapa” o
que nos define e o que temos por dentro.
E que cor temos dentro? Cor
Carne? Nooooon.”
De seguido, e mantendo a intensidade
que nos caracteriza, montamos o noso museo
para que todos desfrutárades o noso proceso, mais… neste caso non
podía ser que só nos soubéramos que NON É COR CARNE, QUE SE CHAMA
COR NÁPOLES, e por que? Porque grazas os compañeiros de Aguiño e o
seu cole, CEIP Heroínas de Sálvora, descubrimos a Angélica Dass e o
seu Proxecto Humanæ.
Como Angélica Dass fixo exposicións
polo mundo, pois nós non íamos ser menos. A Aguiño non tiñamos
posibilidade de viaxar, a pesar de que buscamos no mapa diferentes
rutas. Así que montamos a nosa expo co mundo de Pazos: acudimos a cada aula pedindo colaboración; contamos a historia do
CEIP DE HEROÍNAS DE SÁLVORA, de Angélica Dass e o seu proxecto; E
como neste cole somos activos por natureza, TOD@S PARTICIPAMOS.
Aula a aula, persoa a persoa, fomos creando os nosos autorretratos, compoñendo un gran mural no que como explicábamos,
Angélica Dass nos manda 3 misións:
A primeira, eliminar a cor carne
da nosa mente e mudala por COR NÁPOLES;
Segunda, continuar o legado de
Angélica Dass e elaborar o noso autorretrato.
E por último, compoñer o noso
PANTONE ao igual que o fixo Angélica Dass arredor do mundo.
E así compuxemos un gran mural onde
podemos comprobar que cada quen ten o seu propio PANTONE e polo tanto
a cor carne xa non é tan universal, senón que somos pouquiños os
que temos a COR NÁPOLES ou PANTONE F9BDA1.
Esta é a nosa historia, esperemos que a gozárades tanto coma nós e vémonos nos museos!
Grazas pola vosa
colaboración.
Grazas pola maxia de toda
a rapazada miúda.
Grazas a Chispa por crer
nesta experiencia.
Grazas compañeir@s pola
axuda.
Grazas unha vez máis, as
compañeiras de Aguiño pola súa tolería.
Grazas ao CEIP Heroínas
de Sálvora por alimentar a apredizaxe.
E grazas a todo Pazos por
facer camiño.
